22 march 2021, Flor Linckens
Mysterieuze landschappen die zich niet laten duiden
Verbeeldingen van landschappen zijn al zo oud als kunst zelf. Toch weten sommige kunstenaars hier nog steeds een nieuwe draai aan te geven, zoals de Nederlandse kunstenaar Marcel Wesdorp. Hij maakt voor zijn digitale landschappen, die hij zowel statisch als geanimeerd uitvoert, gebruik van 3D-software, cartografie, satellietdata en topografie. Dat is niet zo eenvoudig als het klinkt: hier gaan regelmatig tijdrovende en gecompliceerde rekenprocessen aan vooraf. Zijn werk is tot en met 3 april te zien in de tentoonstelling ‘Wandering in a Digital Adventure’ in Galerie Helder.
Marcel Wesdorp, Untitled World, 2015, Galerie Helder.
Marcel Wesdorp, Possible Environments ( 478.000 438.418 -181.842), 2020, Galerie Helder.
Door zijn keuze om juist decoratieve elementen als vee, huizen, voertuigen, personen en begroeiing weg te laten, laat Wesdorp ruimte over voor een sublieme ervaring van het landschap, die de nietigheid van de mens in zekere zin onderstreept. Bovendien zijn het juist die details die zich normaal gezien lenen voor een (symbolische) lezing of duiding van het werk. In beroemde Nederlandse landschappen uit de 17e eeuw konden alledaagse dieren als honden en katten bijvoorbeeld symbool staan voor een veelheid aan betekenissen, afhankelijk van de specifieke context waarin ze getoond werden. Deze betekenissen konden ver uiteenlopen: van waakzaamheid en huwelijkse trouw tot wreedheid, inhaligheid, zedeloosheid en wellust. Door al deze elementen die zich lenen voor interpretatie weg te laten blijft er nog maar één ding over: de vrije interpretatie van de kijker. Omdat er geen zichtbare details zijn om je oog op te laten rusten, worden je zintuigen minimaal gestimuleerd en word je gedwongen om het landschap als geheel over je heen te laten komen.
