De Zuid-Koreaanse Yoonseon Oh richtte samen met een zakenpartner Namuso Gallery op in Den Haag. Namuso Gallery specialiseert zich in kunst uit Zuid-Korea, Japan en China. Oh woont al zo’n tien jaar in Nederland en zag in die tijd de belangstelling voor populaire en culinaire cultuur uit de regio toenemen. Van kimchi tot K-pop en van sushi tot de Ghibli-films van Miyazaki.
Hedendaagse kunst uit die landen bleef daarbij achter. Daar wil Oh met haar Namuso Gallery verandering in brengen. Haar missie: het verbinden van de Aziatische en Europese kunstwereld door sterke hedendaagse Aziatische kunstenaars te introduceren bij een Europees publiek. “Men is duidelijk op zoek naar nieuwe perspectieven, en hedendaagse kunst uit het Verre Oosten, geworteld in traditie maar met een vooruitstrevende blik, resoneert over culturen heen. Ik zag een kans om die kloof te helpen overbruggen.” We spraken Yoonseon Oh over de galerie, haar liefde voor kunst en het verzamelen ervan.
Waarom besloot u een galerie te openen?
Kunst is altijd een essentieel onderdeel van mijn leven geweest. Van jongs af aan draaiden ik mijn reizen rond mijn verlangen om kunst en cultuur te ervaren, of dat nu musea, tentoonstellingen of historische locaties waren. Mijn waardering gaat verder dan alleen beeldende kunst en strekt zich uit tot klassieke muziek, ballet (zowel modern als klassiek), opera en performance. Elk van deze kunstvormen heeft mij op zijn eigen manier geïnspireerd en geraakt.
Cureren ging voor mij heel natuurlijk. Mijn zakenpartner en ik kennen elkaar al een lange tijd en hebben samen talloze culturele ervaringen gedeeld – van beeldende kunst tot podiumkunsten, muziek en zelfs gastronomie. Deze gedeelde passie leidde er als vanzelf toe dat we samen gingen cureren.
Hoewel we een heel verschillende achtergrond hebben – hij is een Duitse wetenschapper uit een kunstminnend gezin en bracht een deel van zijn jeugd door in Parijs, waar hij al vroeg met kunst in aanraking kwam, en ik ben een Zuid-Koreaanse met een zakelijke achtergrond en een MBA – vonden we een gemeenschappelijke basis in onze curatoriële gesprekken. Onze smaak verschilt regelmatig, maar we zijn het doorgaans eens over de intellectuele en emotionele diepgang van een kunstwerk. Dat inzicht was opwindend: het liet ons zien dat er een zekere objectiviteit bestaat in de kwaliteit van kunst, een die de persoonlijke voorkeur overstijgt. Samen beseften we dat kunst een krachtig middel is voor verbinding, educatie en uitdaging.
Hoewel mijn achtergrond in bedrijfsmanagement ligt, had ik altijd het idee om na mijn pensioen een galerie of misschien een kunstboekencafé te openen. Maar door de snel veranderende wereld, vooral door de opkomst van nieuwe technologieën, besefte ik dat er geen reden was om te wachten. Dus besloten mijn partner en ik de sprong te wagen en onze gedeelde passie om te zetten in een professionele onderneming.
Hoe zou u het profiel van de galerie omschrijven?
Als een Koreaanse die in Nederland woont, heb ik lange tijd het idee gehad dat Aziatische kunstenaars, met name die uit het Verre Oosten, meer erkenning verdienen in Europa. Hun werk biedt nieuwe perspectieven en een culturele diepgang die nog ondervertegenwoordigd is in het Europese kunstlandschap. Na een jaar onderzoek te hebben gedaan naar de kunstscene hier, raakte ik ervan overtuigd dat het bouwen van een brug tussen deze twee regio’s zowel zinvol als noodzakelijk was.
Onze galerie is opgericht met een duidelijke missie: het verbinden van de Aziatische en Europese kunstwereld door sterke hedendaagse Aziatische kunstenaars te introduceren bij een Europees publiek. We richten ons op kunstenaars die in hun thuisland veel erkenning genieten, maar in Nederland of Europa nog (nauwelijks) te zien zijn. Hoewel we ons momenteel vooral focussen op hedendaagse kunst uit het Verre Oosten, brengen we ook Europese kunstenaars naar een Aziatisch publiek, waardoor er een uitwisseling van ideeën en kunst ontstaat in beide richtingen.
De Europese kunstmarkt is lange tijd gevormd door westerse perspectieven, maar de laatste jaren is een duidelijke verschuiving merkbaar. De belangstelling voor hedendaagse Aziatische kunst bij neemt toe. Toch ligt de nadruk nog vaak op een paar internationaal gevestigde namen, waardoor er weinig ruimte overblijft voor opkomende en mid-career Aziatische kunstenaars, terwijl hun stemmen minstens zo boeiend en relevant zijn.
Onze rol is om deze kunstenaars te introduceren en het curatoriële kader te bieden dat nodig is om hun werk volledig te laten zien, te begrijpen en te waarderen. Het presenteren van dit werk vereist het overbruggen van culturele en esthetische contexten. Een van onze kunstenaars put bijvoorbeeld sterk uit de traditionele Aziatische schilderkunst, een visuele taal die Aziatische toeschouwers direct herkennen. Toen we dit werk echter voor het eerst in Nederland exposeerden, werd het door veel bezoekers als uiterst eigentijds ervaren. Aan de hand daarvan zie je hoe interpretaties over culturen heen kunnen vloeien en hoe kunst een gedeelde resonantie kan hebben die visuele of geografische grenzen overstijgt. Tegelijkertijd is het opvallend hoe kunstwerken die "van ver" komen, oude ideeën over Oost en West kunnen doorbreken. Ze herinneren ons er vaak aan wat we gemeen hebben – onze emoties, vragen en hoop – ongeacht onze locatie of cultuur.
Als galerie streven we er niet alleen naar om deze werken te tonen, maar ook om de noodzakelijke culturele en curatoriële context te bieden, zodat ze volledig worden gezien en gewaardeerd. Door doordacht samengestelde tentoonstellingen, openbare programma’s en samenwerkingen met instellingen willen we fungeren als een culturele verbinder – het bevorderen van dialoog, begrip en duurzame relaties tussen Azië en Europa.
Uw galerie specialiseert zich in hedendaagse kunst uit het Verre Oosten – hoe merkte u dat hier in Europa belangstelling voor bestaat?
In het afgelopen decennium dat ik in Nederland woon, heb ik een groeiende interesse in de cultuur van het Verre Oosten opgemerkt. Hoewel er een sterke wederzijdse nieuwsgierigheid is tussen Europa en Azië, blijft hedendaagse beeldende kunst uit Azië nog steeds ondervertegenwoordigd. Deze interesse is meer dan een trend die weer voorbijgaat; het weerspiegelt een diepere openheid en een reële potentie voor betekenisvolle culturele uitwisseling. Beide regio’s hebben elkaar veel te bieden. Het Europese humanisme plaatst doorgaans het individu centraal als drijvende kracht achter creativiteit en verandering, terwijl de denkwijze in het Verre Oosten geworteld is in voorouderlijk geheugen, gemeenschap en duurzaamheid. Deze contrasten bieden een vruchtbare bodem voor dialoog en nieuwe perspectieven.
Natuurlijk kunnen taalbarrières, geografische afstand en verschillende waarden culturele uitwisseling ingewikkeld maken. Kunst biedt echter een krachtige en intuïtieve manier om verbindingen aan te gaan. Door tentoonstellingen en kunstbeurzen in heel Europa te bezoeken, heb ik een groeiende openheid waargenomen onder verzamelaars, curatoren en instellingen ten aanzien van Aziatische kunst. Men is duidelijk op zoek naar nieuwe perspectieven, en hedendaagse kunst uit het Verre Oosten, geworteld in traditie maar met een vooruitstrevende blik, resoneert over culturen heen. Ik zag een goede kans om die kloof te helpen overbruggen.
Bekende Koreaanse kunstenaars zoals Lee Ufan, Do Ho Suh, Kimsooja en Haegue Yang hebben al erkenning gekregen in vooraanstaande Nederlandse musea, wat aantoont dat er zowel waardering als momentum is. Onze galerie wil bijdragen aan dit groeiende gesprek door middel van zorgvuldig samengestelde tentoonstellingen en culturele uitwisseling.
Wat is volgens u de belangrijkste eigenschap die een galeriehouder moet bezitten?
Voor mij zijn vertrouwen en nieuwsgierigheid de belangrijkste eigenschappen. Kunst heeft een unieke kracht om instinctieve verbindingen tussen mensen te creëren. De rol van een galerie is om die verbinding te vergemakkelijken en te ondersteunen – ik heb het dan over de relatie tussen het werk van de kunstenaar, waarin hun identiteit en ideeën tot uiting komen, en het publiek. Vertrouwen is de basis van al onze relaties – met kunstenaars, verzamelaars, instellingen en collega-galeries. Het kost tijd om dit op te bouwen, maar het is de sleutel tot echte samenwerking en langdurige steun.
Nieuwsgierigheid houdt alles in beweging. Het drijft ons om nieuwe ideeën te ontdekken, verschillende artistieke stemmen te verkennen en open te blijven voor wat komen gaat. Een galerie runnen gaat niet alleen over het tonen van kunstwerken, maar ook over het creëren van ruimte voor betekenisvolle verbindingen door middel van kunst.
De wereld verandert snel: naast geopolitieke spanningen, dwingt klimaatverandering ons bewuster te reizen, ontwikkelt AI zich in rap tempo. Ook wordt de financiële kloof tussen opkomende en gevestigde kunstenaars groter. Tegen deze achtergrond, hoe ziet u de toekomst van de kunstwereld in het algemeen en de galeriebranche in het bijzonder?
Zolang er mensen zijn, zal er kunst en cultuur zijn. Kunst is, naast taal, een fundamentele vorm van menselijke expressie. Het leven kan uitdagend zijn, maar de basiswaarden en waarheden die we door de eeuwen heen hebben ontwikkeld, blijven grotendeels onveranderd. Terwijl het tempo van het dagelijks leven blijft versnellen, biedt kunst een manier om opnieuw verbinding te maken met deze tijdloze ideeën – net zoals literatuur via fictie antwoorden biedt op hedendaagse vragen door gevestigde waarden te verkennen.
Kunst fungeert als een metgezel voor moderne ontwikkelingen en helpt ons navigeren door onze veranderende wereld. Bij onze galerie geloven we dat de samensmelting van Oost-Aziatische en westerse ideeën in kunst inspiratie biedt voor het aanpakken van hedendaagse uitdagingen. Tegelijkertijd verandert ook het galerielandschap. Galeries zullen zichzelf opnieuw moeten uitvinden om hun kunstenaars beter te ondersteunen en concurrerend te blijven in de markt.
Een belangrijke oorzaak van de toenemende kloof tussen kunstenaars en galeries is het feit dat kunst meer dan ooit een financieel beleggingsmiddel is geworden. We beseffen dat we met deze ontwikkeling moeten omgaan. Een essentieel onderdeel van de oplossing is volgens ons een sterke samenwerking tussen galeries, waarbij tijd en middelen op lange termijn gezamenlijk worden geïnvesteerd. Ons doel is om kunstenaars op elk moment in hun carrière een duurzaam perspectief te bieden.
Wat AI betreft, zie ik parallellen met de introductie van fotografie – er is zowel opwinding als terughoudendheid. In Azië, en vooral in Korea, staat men over het algemeen open voor nieuwe technologieën, en veel kunstenaars integreren AI al in hun werk. Toch is er een bredere maatschappelijke dialoog nodig over AI – niet alleen binnen de kunstwereld, maar ook met een breder publiek. Hoewel AI een krachtig hulpmiddel is voor beeldcreatie en creatieve verkenning, roept het ook belangrijke vragen op over auteurschap, originaliteit en de waarde van kunst in deze nieuwe context.
Ik geloof niet dat AI in zijn huidige vorm menselijke kunstenaars kan vervangen. Het is een hulpmiddel, een instrument dat kunstenaars kunnen gebruiken om hun creatieve proces te verrijken. Maar op zichzelf heeft AI moeite om betekenisvol werk te creëren dat een verzamelaar langer dan een korte periode aan de muur zou willen hangen.
De groeiende financiële kloof tussen opkomende en gevestigde kunstenaars is iets waar ik me steeds bewuster van ben geworden. Ik richt me op het opbouwen van een sterk netwerk van opkomende talenten door hen zichtbaarheid, curatoriële ondersteuning en groeimogelijkheden te bieden. Ervaren galeriehouders hebben me verteld dat dit werk enorm waardevol is, en ik kijk ernaar uit om deze weg in te slaan.
Hoe selecteert u de kunstenaars die u toont? Aan welke criteria moet hun werk voldoen?
Bij onze galerie richten we ons op werken die een betekenisvolle verbinding kunnen leggen tussen publiek in zowel het Westen als het Verre Oosten. Dit houdt vaak in dat kunstvormen uit beide regio’s worden gecombineerd, waardoor een brug tussen culturen ontstaat. Ik zoek naar kunst die authentiek en doordacht aanvoelt en aansluit bij onze missie om de kunstscènes van Azië en Europa met elkaar te verbinden. Een sterke, onderscheidende stem en het vermogen om culturen te overstijgen, zijn essentieel.
In de praktijk werken we met zowel opkomende als gevestigde Aziatische kunstenaars die in hun thuisland al erkenning hebben gekregen – via museale tentoonstellingen of institutionele collecties – maar in Europa nog ondervertegenwoordigd zijn. Door hun werk hier te introduceren, creëren we ruimte voor nieuwe dialogen en gedeelde perspectieven.
Na verloop van tijd heb ik gemerkt dat ik me van nature aangetrokken voel tot werken op papier. In Azië heeft papier zowel een artistieke als culturele waarde, waarbij het Koreaanse hanji – gemaakt van moerbeibast – zich als bijzonder uniek onderscheidt. Het heeft een prachtige textuur en is diep geworteld in traditie. Opvallend genoeg hebben veel kunstenaars die mijn aandacht trekken, of ze nu in westerse of Aziatische stijlen werken, een achtergrond in oosterse schilderkunst. Ook voel ik me vaak aangetrokken tot subtiel abstracte werken of kunst met een visuele gelaagdheid. Hoewel we openstaan voor diverse stijlen en benaderingen, zijn deze voorkeuren op natuurlijke wijze ontstaan en weerspiegelen ze nu een deel van de zich ontwikkelende identiteit van de galerie.
Wat is uw relatie met de internationale kunstwereld? Werkt u vaak samen met internationale galeries?
Internationale samenwerking vormt de kern van onze missie. We werken regelmatig samen met kunstbeurzen en instellingen in beide regio’s om uitwisseling te bevorderen en de zichtbaarheid van onze kunstenaars te vergroten. Als een jonge, maar ambitieuze galerie richten we ons op het opbouwen van langdurige relaties met gelijkgestemde partners, vooral degenen die zich inzetten voor interculturele dialoog en duurzame ondersteuning van kunstenaars. Elk jaar presenteren we meer dan zes zorgvuldig samengestelde tentoonstellingen en nemen we deel aan geselecteerde internationale kunstbeurzen om onze kunstenaars te promoten en onze reputatie te versterken.
We nemen bijvoorbeeld deel aan Art Busan — een van Azië’s toonaangevende kunstbeurzen — waar we twee Nederlandse kunstenaars presenteren aan het Koreaanse en bredere Aziatische publiek. Dit weerspiegelt onze inzet voor wederzijdse uitwisseling: niet alleen Aziatische kunstenaars introduceren in Europa, maar ook Europese kunstenaars naar Azië brengen.
Lokaal co-organiseren we Art Walk The Hague, een samenwerkingsinitiatief van vijf galeries, gericht op het vergroten van de zichtbaarheid en toegankelijkheid van hedendaagse kunst. Daarnaast staan we open voor samenwerkingen met andere Nederlandse en Europese galeries — vooral om hun kunstenaars naar Aziatische platforms te brengen. Wij geloven dat samenwerking alle partijen ten goede komt en betekenisvolle kansen creëert voor kunstenaars om internationaal te groeien.
Met het oog op de toekomst willen we ons netwerk van collega-galeries en instellingen uitbreiden, vooral met diegenen die onze toewijding delen aan culturele dialoog, langetermijnondersteuning van kunstenaars en grensoverschrijdende betrokkenheid in de kunstwereld.
In een perfecte wereld, welke kunstenaar zou u dan graag vertegenwoordigen?
Er zijn veel kunstenaars die ik bewonder vanwege hun visie, integriteit en het vermogen om mensen te raken met hun werk, dus het is moeilijk om er maar één te noemen. In een ideale wereld zou ik echter graag een kunstenaar vertegenwoordigen die traditie en innovatie op zo’n manier met elkaar verweeft dat het over culturen heen resoneert. Iemand die diep geworteld is in Aziatische gevoeligheden, maar wiens werk ook een wereldwijd publiek aanspreekt.
Hoewel ik me vaak aangetrokken voel tot werken met een visuele gelaagdheid, heb ik altijd een diepe waardering gehad voor de Koreaanse Dansaekhwa (monochromie) meesters. Hun werk raakt me op een bijzondere manier, zowel in proces als in aanwezigheid. Daarnaast bewonder ik jongere kunstenaars die deze erfenis voortzetten en vergelijkbare thema’s op een frisse en hedendaagse manier verkennen. Het zou een droom zijn om iemand te vertegenwoordigen die zowel diepgang als moderniteit in zijn of haar werk samenbrengt.
Verzamelt u zelf kunst? En zo ja, van wie?
Ja, ik verzamel kunst. Kunst verzamelen is voor mij een manier om de kunstenaars die we vertegenwoordigen te ondersteunen. Recentelijk heb ik drie werken gekocht van Sangha Yoon, een van de opkomende Koreaanse kunstenaars met wie we werken. Voor mij is verzamelen ook een gebaar van betrokkenheid en vertrouwen, vooral richting jonge kunstenaars die in een vroeg stadium van hun carrière ondersteuning nodig hebben. In het verleden hebben mijn zakenpartner en ik verschillende werken verzameld via veilingen, voornamelijk historische stukken en een Nederlandse fotograaf wiens werk werd tentoongesteld in Kunstmuseum Den Haag.
In de toekomst hoop ik een kleine, permanente collectie voor de galerie op te bouwen. Dit zal een mix zijn van werken van onze vertegenwoordigde kunstenaars en iconische stukken van hedendaagse Aziatische meesters. Deze collectie maakt deel uit van onze langetermijnvisie, niet alleen om deze werken te behouden, maar ook om ze te delen als onderdeel van een voortdurende culturele dialoog.
Wat is de laatste tentoonstelling die een diepe indruk op u heeft achtergelaten?
De openingstentoonstelling van de Bourse de Commerce – Pinault Collection in Parijs in de zomer van 2021 maakte een diepe indruk op me. De ruimte zelf was adembenemend, en de manier waarop de werken waren gecureerd om met het gebouw in dialoog te gaan, voelde heel krachtig.
Een moment dat me altijd zal bijblijven, was het zien van sculpturen en meubels gemaakt van was, die langzaam smolten en verbrandden tijdens de tentoonstelling. Het proces van transformatie in real-time maakte elk moment uniek — geen twee waren hetzelfde. Het was zowel prachtig als verontrustend tegelijk, en het herinnerde me eraan hoe krachtig vergankelijkheid in kunst kan zijn.
Een bevriende kunstenaar uit Parijs raadde me de tentoonstelling aan, en ik ben zo blij dat hij dat deed. Het voelde bijzonder om de opening mee te maken van een van de meest besproken musea voor hedendaagse kunst ter wereld op dat moment. Het is waarschijnlijk een van de meest gedenkwaardige en mogelijk ook de meest kostbare tentoonstellingen die ik ooit heb ervaren.
Heeft u tips voor beginnende kunstkopers?
Koop wat je echt mooi vindt. Vooral voor jonge of beginnende verzamelaars geldt dat kunst verzamelen moet beginnen met een persoonlijke connectie, niet alleen met een investeringsmentaliteit.
Wees nieuwsgierig. Neem de tijd om meer te leren over de kunstenaar en het werk — dat maakt de ervaring veel betekenisvoller. Ik denk dat het belangrijk is om te beseffen dat de kunst die je koopt als een nieuwe vriendschap is: het weerspiegelt wie je op dat moment in je leven bent. Die connectie maakt het verzamelen zo speciaal, en het is iets waar we als galerie graag onderdeel van zijn.
Je smaak zal zich in de loop van de tijd natuurlijk ontwikkelen, en dat is juist de charme van verzamelen. Zelfs als je later anders naar bepaalde werken kijkt, blijven ze altijd een weerspiegeling van wie je op dat moment was. En vind een galerie die je vertrouwt. Een goede galerie helpt je op weg, beantwoordt je vragen en groeit met je mee.
Bekijk de kunstenaars die Namuso Gallery vertegenwoordigt