26 july 2024, Flor Linckens
De metaforische tuin van Caroline Coolen en Luis Xertu
In NL=US Art Gallery in Rotterdam is tot en met 26 augustus een duotentoonstelling te zien met werk van Caroline Coolen en Luis Xertu. In ‘At the Fringe: Gardening the Beauty of the Unwanted’ staat een metaforische tuin centraal, een divers ecosysteem dat symbool staat voor onze maatschappij. In de weelderige tuin van Caroline Coolen en Luis Xertu is er ruimte voor iedereen, ongeacht hun economische status, gender, ras, seksualiteit, mentale gezondheid of opleidingsniveau.
Juist in een verrechtst politiek klimaat hechten deze kunstenaars waarde aan diversiteit en verzetten ze zich tegen haat en de angst voor het onbekende. Want een diverse tuin is een levendige, creatieve en veerkrachtige tuin. Middels deze symbolische plek dwingen de kunstenaars ons om na te denken over de norm — en of die eigenlijk wel zo vanzelfsprekend is.
Luis Xertu laat zien dat een schilderij geen statisch object hoeft te zijn. De kunstenaar maakt in zijn grootschalige schilderijen gebruik van echte planten, die na verloop van tijd van kleur veranderen. Het deels organische werk krijgt daardoor een dynamisch aspect en het kan soms jaren duren voordat die transformatie voltooid is. Je ziet de bladeren op termijn letterlijk veranderen van groen in goud. Universele thema’s als vergankelijkheid en het verstrijken van tijd worden daarmee een belangrijk onderdeel van het schilderij en het vormt een parallel met ons eigen eindige bestaan. Xertu is actief op zoek naar de schoonheid van deze transformatie. Het ouder worden komt niet alleen terug in het materiaalgebruik, maar ook in de mensen die hij verbeeldt. In zijn werk combineert Xertu acrylverf met bloemen en bladeren die zorgvuldig op het doek gelijmd worden. Omdat de achtergronden haast zwart zijn ontstaat er een gebrek aan diepte én de suggestie van oneindigheid waarin de karakters langzaam lijken weg te zinken. De dromerige en decoratieve verbeeldingen van Xertu tonen ons mensen in een ontspannen houding, bijna verstild. Omdat de personages vrijwel naakt zijn lijken ze bijna op te gaan in de natuur. De meest recente schilderijen van Xertu zijn geïnspireerd op fotocollecties uit de periode 1920-1960: foto's van homoseksuele mannen die in het geheim tijd met elkaar doorbrachten, in een tijd waarin hun liefde ‘illegaal’ was. Deze werken laten het contrast zien tussen gemeenschapsgevoel en eenzaamheid en weerspiegelen Xertu's persoonlijke worsteling met zijn eigen seksualiteit.
Xertu werd in 1985 geboren in Mexico maar woont inmiddels alweer twintig jaar in Nederland. Hij studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Zijn werk was onder andere te zien in het Nederlandse paviljoen tijdens de Biënnale van Venetië en in Museum Boijmans van Beuningen. In 2019 werd hij genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst, waar hij de publieksprijs in de wacht sleepte.
Coolen werd in 1975 geboren in België en studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten en het Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen. Haar werk was onder meer te zien in het Middelheimmuseum, Keramiekmuseum Princessehof en ARTZUID.
