24 october 2023, Pienk de Gaay Fortman
Hybride identiteiten vastgelegd door opkomend kunstenaar Gilleam Trapenberg
De jonge, talentvolle fotograaf Gilleam Trapenberg (1991, Curaçao) heeft een welverdiend podium in de tentoonstelling ‘Currents’ bij Galerie Ron Mandos. Sinds zijn afstuderen in 2017 aan de Koninklijke Academie Den Haag sleept hij diverse prijzen en tentoonstellingen in de wacht bij het Stedelijk Museum, FOAM en het Fotomuseum Den Haag. Nu is hij genomineerd voor The Taylor Wessing Photo Portrait Prize in Londen. Zijn nieuwste werk, dat bij Galerie Ron Mandos is te zien, is zijn meest persoonlijke tot nu toe en gaat over de hybride identiteiten die ontstaan aan verre kusten.
Niet voor niets draagt de tentoonstelling de titel ‘Currents’, verwijzend naar de twee werelden waartussen Trapenberg leeft. Opgroeiend in Curaçao, vertrok hij op zijn negentiende naar Nederland om meer kansen voor zichzelf te creëren. Zijn leven tussen verschillende continenten onderzoekt hij in zijn kunstpraktijk. Regelmatig reist hij terug naar Sint Maarten en Curaçao om een genuanceerder beeld dan het stereotype van vakantieparadijzen of vervallen eilanden vast te leggen.
Gilleam Trapenberg, 146 (New Suns), 2023, Galerie Ron Mandos
Direct bij binnenkomst in de galerie trekt Trapenberg’s New Sunrise Series (2020-2023) de aandacht. De collageachtige presentatie roept associaties op met de kleurige huizen in Willemstad. Wie duikt in het verhaal, ontdekt dat deze abstracte, felgekleurde, planeetachtige foto’s precies dit doel beogen. Gefascineerd door de stereotyperingen rond het Caraïbisch gebied als vakantiebestemming, selecteert en ordent de kunstenaar deze muur met foto’s alsof het om geabstraheerde reclameborden en advertenties gaat. De kunstenaar beseft dat hij door deze focus ook bijdraagt aan stereotyperingen over zijn thuisland. Maakt Trapenberg zich schuldig aan de vooroordelen over de zonnige vakantieplaatjes van de eilanden door deze kunst te maken? Of kan hij eerder als slachtoffer worden beschouwd van dit systeem? Zijn het de planeten die hem van kinds af aan fascineerden of de stippen op de horizon die hij als tiener najoeg toen hij besloot naar Nederland te emigreren? Los van het antwoord, levert het geheel een spannende compositie op van kwalitatieve fotografie.
Gilleam Trapenberg, Amelia, 2023, Galerie Ron Mandos
Dat deconstrueren van stereotypen die heersen rondom de Caribische eilanden is ook herkenbaar in zijn nieuwste serie portretten die verspreid in de galerie hangen. Zoals Amelia (2023), een krachtig en tegelijkertijd kwetsbaar portret van een tiener op het strand. De kleding van de geportretteerde vloeit subtiel over in de omgeving. De foto doet denken aan de wereldberoemde serie Strandportretten (1992-1998) van Rineke Dijkstra. Net als Dijkstra legt Trapenberg de kracht vast van wat zowel uniek persoonlijk als universeel is: liefde, onzekerheid, dromen, vastberadenheid, connectie.
Gilleam Trapenberg, Kisha and LaDarayon, 2023, Galerie Ron Mandos
Dertig jaar later dan Dijkstra brengt Trapenberg een ander perspectief. Daarover zegt hij: "Mijn werk vertrekt altijd vanuit sociale kwesties, dingen die ik hoor over Curaçao, stereotypen, stigma's. Ik geloof echt dat het nu tijd is om na te denken over wie de maker is en dus degene die het verhaal vertelt." Zijn persoonlijke connectie met Sint Maarten en Curaçao geeft zijn portretten een eigen karakter. Niet zomaar is het intieme portret van Kisha and La Darayon (2023) geselecteerd voor de Taylor Wessing Photo Portrait Prize 2023. De winnaar wordt bekendgemaakt op 6 november.
Meer horen en zien? Ter afsluiting organiseert Galerie Ron Mandos een Q&A tussen kunstenaar Gilleam Trapenberg en curator Britte Sloothaak op zondag 29 oktober van 14:00-15:00 uur. Dit is de laatste dag dat de tentoonstelling is te zien. RSVP hier.
