Galerie Gerhard Hofland toont een solotentoonstelling van de Duitse kunstenaar Jochen Mühlenbrink. In zijn kunst past hij het trompe-l'oeil effect toe, waardoor een raadselachtige beeldtaal ontstaat. Mühlenbrink: “Het gaat er niet om mensen voor de gek te houden, het gaat erom dat ik me verwonder als een kind terwijl ik schilder. Het is mijn medium en ik ben er dol op.”
Zijn schilderijen ogen als doorkijkjes zoals we die vanuit een beslagen raam herkennen. Met op de voorgrond strepen van condensatie en op de achtergrond een hyperrealistische alledaagse scene. Door het spel van verbergen en onthullen stelt Mühlenbrink de kijker op de proef met de vraag: je vois donc je suis (ik kijk dus ik ben)? Deze titel verwijst naar zijn recent verschenen catalogus, dat zijn oeuvre van 2018-2023 uitlicht. Kunsthistoricus Anna Heinze schrijft in de catalogus:
“We zijn in staat iets waarachtigst te herkennen in deze misleiding omdat onze menselijke zintuiglijkheid (en onze tastzin in het bijzonder) nodig is om het visuele te begrijpen. We moeten weten hoe het voelt om een strook plakband op een oppervlak aan te brengen; hoe we die tape zo kunnen vouwen dat het niet meer gladgestreken kan worden, om vervolgens de tape van Mühlenbrink’s ‘Mirror Paintings’ af te willen pellen. We moeten vertrouwd zijn met de drang om vormen te tekenen met onze vinger op een beslagen treinraam om op zijn Window Paintings te willen blijven tekenen met onze eigen vingers.”
Met andere woorden, bij het observeren en interpreteren van Mühlenbrink worden we terug geworpen op onze menselijke referentiekaders. De hyperrealistisch schildertechniek versterkt dit effect. Naast de optische illusie staat een andere vraag centraal, want wat betekent een beeld in ons digitale tijdperk? Wie een snelle blik werpt, ziet in een werk als WP (2023) een ‘doodle’ van een kind op een beslagen autoruit, een snelle handeling zoals het impulsief plaatsen van content op sociale media. Wie er langer bij stilstaat, beseft zich dat we kijken naar een uiterst technisch, laag voor laag geconstrueerd schilderij. Het resultaat is een opeenvolging van bewuste keuzes met betrekking tot licht, schaduw, ruimte, illusie en de tussenruimte. Mühlenbrink stelt onze zintuigen op scherp.
Jochen Mühlenbrink (1980, Freiburg) begon zijn studie in 2001 aan de Düsseldorf Art Academy en studeerde in 2007 af als master student van Markus Lüpertz. Sindsdien is zijn werk in verschillende tentoonstellingen in Duitsland en in het buitenland tentoongesteld, zoals Kunstmuseum Solingen, Bundeskunsthalle, Kunsthalle Osnabrück, Kunsthal Rotterdam, Museum Het Valkhof en Arti et Amicitiae. Zijn werk is deel van diverse privé en publieke collecties, waaronder G2 Kunsthalle, Leipzig, Stadtmuseum Oldenburg, Deutsche Bundesbank, ING Collectie en Collectie De Groen. Eind 2023 en begin 2024 stelt Mühlenbrink gelijktijdig tentoon in Nederland, Taiwan, Denemarken en Italië.
De publicatie ‘J'M donc je suis’ (2023) is via Galerie Gerhard Hofland te verkrijgen. J'M ADMSKI is t/m 21 oktober 2023 te zien.