Bildhalle presenteert tot en met 22 september een online tentoonstelling van Cig Harvey op GalleryViewer. Het intens persoonlijke oeuvre van de Britse kunstenaar wordt getekend door grootformaat kleurenfotografie, die in haar fotoboeken niet zelden wordt gecombineerd met poëzie. Haar kleurrijke en verzadigde werk is doordrenkt met impliciete verhalen en diep geworteld in de natuur — als metafoor voor ons leven — met de focus op wat het betekent om te voelen. Ze zoekt het magische in het alledaagse, gebruikt beelden en taal om zintuiglijke ervaringen te onderzoeken, en manipuleert licht en framing om haar verhalen te vertellen.
Harvey begon al op dertienjarige leeftijd in een donkere kamer te werken. Haar vroege werk omvatte voornamelijk gestileerde zelfportretten, later verschoof haar focus onder meer naar haar vrienden en familie, mede om haar relatie met hen beter te leren begrijpen. Op 26-jarige leeftijd verhuisde ze naar de VS voor haar master, nadat ze een tijdje in Bermuda en Barcelona gewoond had. Tegenwoordig woont ze op een boerderij in Rockport in Maine met haar man en dochter. De natuur komt prominent naar voren in haar werk, naast thema's als familie, het moederschap en herinneringen, geïnspireerd door magisch realisme.
In 2020 vroeg The New York Times haar om een pandemiedagboek bij te houden, waarin ze vertelde over de alledaagsheid van haar leven in Maine. Harvey: “Wonen in Maine in maart is hard werken, mentaal gezien. Je moet echt moeite doen om gelukkig te zijn als je dag bij zonsopgang al een hoogtepunt bereikt in termen van (oranje) licht. Dan draag je een roze sjaal, kook je met granaatappelpitjes, verf je een muur rood, alles om maar te laten zien dat je niet verslagen bent door de meedogenloze winter. Voor het grootste deel van het land is het begin van april heerlijk: de lente barst van de kleuren en geuren. Maar waar ik woon, zijn de bomen dan nog helemaal kaal. Alles is beige, behalve wanneer het sneeuwt. Onze beloning is de caleidoscoop van zomer en herfst en dan vergeten we, net als nieuwe moeders, hoe we ons in april voelden en herinneren we ons alleen hoeveel we van Maine houden.”
Voor Harvey is fotografie ook een manier om te dealen met onze wereld, die soms tegelijkertijd mooi en angstaanjagend is. Voor een aantal werken liet ze zich inspireren door een bijna-doodervaring als gevolg van een auto-ongeluk, dat haar leerde hoe kwetsbaar het leven kan zijn. In 2015 werd Harvey genoemd in het artikel Why can’t great artists be mothers? in the New York Times, waarin ze stelde: “Kunst, in welke vorm dan ook, vereist dat je jezelf binnenstebuiten keert. Je moet werkelijk geobsedeerd zijn om het tot iets goeds te kunnen maken. Kunst is spiegelen en het leven werd naar mijn mening ingewikkelder en rijker nadat [mijn dochter] werd geboren. Maar de wereld voelde tegelijkertijd ook veel angstaanjagender.”
Harvey heeft vier uitverkochte boeken gepubliceerd en haar werk maakt deel uit van de permanente collecties van het MoMA, The Library of (US) Congress, Yale University en het Museum of Fine Arts in Houston en Boston. Ze exposeerde haar werk wereldwijd, met soloshows in het Stenersen Museum in Oslo en het Ogunquit Museum of American Art in Maine. Tot juni van dit jaar was haar werk te zien in een groepstentoonstelling in Fotografiska in Stockholm. Harvey heeft verschillende prijzen in de wacht gesleept, waaronder de Prix Virginia Laureate, de Fine Press Book Associations Judge's Choice Award voor het beste boek (voor Eat Flowers) en de Excellence in Teaching Award 2017 van CENTER. Ze werd genomineerd voor verschillende andere fotografieprijzen van onder andere BMW, de Estee Lauder Collection en de Karl Lagerfeld Collection op Paris Photo. JP Morgan benoemde Harvey daar in 2022 tot Highlighted Artist. Ze werkte op internationaal vlak samen met Ralph Lauren, Kate Spade, Bloomingdales en de Royal Shakespeare Company en werd genoemd in publicaties als Vogue, The Wall Street Journal, New York Magazine, Vice, Harper's Bazaar Japan, Marie Claire, The New York Times en de BBC.