16 august 2019, Wouter van den Eijkel
Buitenlandse kunstenaars op Gallery Viewer
Gallery Viewer is het platform voor de Nederlandse kunstmarkt, maar dat wil niet zeggen dat er geen buitenlandse kunstenaars op te vinden zijn. Sterker nog: de Nederlandse galeriemarkt kenmerkt zich door een sterk internationale oriëntatie. Op Gallery Viewer vind je ook tal van buitenlandse kunstenaars van naam en faam. Hierbij onze keuze voor deze week.
Broomberg & Chanarin (H.E.R.O.)
Het Brits-Zuid-Afrikaanse duo Adam Broomberg en Oliver Chanarin brak bij het grote publiek door met Holy Bible (2013), waar de wraakzuchtigheid van de oudtestamentische god te illustreren door op iedere pagina van ze de bijbel op iedere pagina te voorzien van een foto uit het Archive of Modern Conflict. Het duo begon hun carrière als hoofdredacteuren van het magazine van Benetton. Het modemerk dat naam maakte door aandacht te vragen voor sociaal-maatschappelijke vraagstukken en racisme. Het verpakken van een politiek onderwerp in kunst, is de rode draad in hun werk gebleven. Zo maakten ze in Zuid-Afrika een serie over de grijsschaal in fotografie. Een onderwerp dat ook na de afschaffing van de apartheid gevoelig ligt, omdat het aanzet om de gebruikelijke zwart-witdenken te verlaten en alle tinten daartussen te verkennen.
Strip Test 7, 2012, Broomberg & Chanarin
Thomas Struth (andriesse eyk galerie)
De Duitse fotograaf Thomas Struth (1954) maakte internationaal naam met zijn series met stadsgezichten en familieportretten. Hij is een leerling van de legendarische Düsseldorfer Schule van het echtpaar Bernd en Hilla Becher. Struth is vooral bekend om zijn serie Museum Photographs, waarvoor hij tussen 1989 en 2005 het publiek in de grootste musea ter wereld vastlegde, zoals het Pargamonmuseum in Berlijn, het Prado in Madrid en het Louvre in Parijs. In Nederland wordt Struth vertegenwoordigt door galerie andriesse eyk, die vorig jaar Struths meest recente serie Animals bracht. Daarover zegt Struth: “Tijdens het maken van een serie over technologie ontmoette ik iemand die mij wees op het Leibniz Institut in Berlijn dat onderzoek doet naar flora en fauna. Hij liet me foto’s zien van een krokodil en een tijger die werden ontleed. Dat fascineerde mij zozeer dat ik een afspraak maakte om er te fotograferen. Ze zijn een memento mori, een bespiegeling op de sterfelijkheid.
Bergkänguru (Macropus robustus), Leibniz IZW, Berlin, 2017
Stephen Willats (Lumen Travo Galerie)
De Brit Stephen Willats (1943) is al decennialang een sleutelfiguur in de conceptuele kunst. Eerder dit jaar opende een overzichtstentoonstelling van Willats’ werk in het toonaangevende Migros Museum in Zurich.
Willats heeft oog voor de menselijke interactie met de gebouwde omgeving. In zijn werk duikt met enige regelmaat het Tower block op. De sociale hoogbouw die Willats’ aanvankelijk optimistisch stemde, maar die hij later, toen de sociale problematiek aan het licht kwam, ook bekritiseerde. In recenter werk neemt hij cybernetica onder loep.
Willats wordt al jaren vertegenwoordigd door de Amsterdamse galerie Lumen Travo waar hij afgelopen de show Modern Buildings had. Daarin werden werken met titels als Buildings and Vases getoond. Titels die verwijzen naar de rode draad in Willats’ werk: een kritische verkenning van de manier waarop de hedendaagse samenleving de omgeving vormgeeft.
Buildings and Vases No.5, 2018, Stephen Willats.
De Spaanse kunstenares Cristina Lucas (1973) stelt vragen over zaken waar veel mensen niet of nauwelijks bij stil staan, omdat ze direct raken aan onze manier van leven. Lucas onderzoekt het kapitalisme en is kritisch ten aanzien van de gecanoniseerde kunstgeschiedenis en geschiedschrijving waarin machtsverhoudingen nog eens worden vastgelegd.
Monochrome (Brown), 2017, Cristina Lucas.
Al vanaf het begin van zijn carrière wordt de Amerikaanse kunstenaar Dan Walsh (1960) steevast gerekend tot het minimalisme of het postminimalisme. Zelf houdt hij het liever op maximalist, omdat hij de mogelijkheden van de cirkels, vierkanten en rechthoeken die hij gebruikt maximaal wil oprekken.
Walsh zet deze elementaire vormen in als patronen en die patronen blijken bij nader inzien niet helemaal te kloppen, waardoor ze de kijker pardoes het bos insturen. Dit onderzoek naar de mogelijkheden die patronen bieden, voert Walsh uit op doek, in sculpturen en in de 36 kunstenaarsboeken die hij publiceerde.
Het fascinerende aan het werk van Walsh is dat hij de minimalistische beeldtaal weet te combineren met een intuïtieve manier van werken, waardoor zijn werk minder hermetisch en speelser is dan dat van de minimalisten met wie hij altijd wordt vergeleken.
Discs IV, 2019, Dan Walsh
