Heeft u kunst van huis uit meegekregen?
Kunst zit me in het bloed. Mijn vader verzamelde en handelde in kunst zolang ik mij kan herinneren. Al van kleins af aan loop ik rond tussen de schilderijen, en op mijn zestiende kocht ik mijn eerste schilderij op een veiling. Dat was een groot ijsgezicht van Andreas Schelfhout op paneel, voor een – toenmalig – wereldrecord gekocht bij een veiling van Diederiks, in Den Haag in 1986. Het werk is door mijn vader verkocht aan een verzamelaar in New York, die het nog steeds heeft.
Hoe bent u in aanraking gekomen met de kunstwereld?
Mijn vader Leslie richtte in 1969 de Leslie Smith Gallery op, gespecialiseerd in negentiende-eeuwse kunst, en door hem ben ik in aanraking gekomen met de kunstwereld en de kunsthandel. Ik heb van mijn vader ontzettend veel geleerd; ik ging vaak mee naar veilingen, exposities en beurzen. Ik heb vooral leren kijken, herkennen en prijs bepalen: alle zaken die belangrijk zijn voor de inkoop.
Wat was uw eerste betrekking in een galerie? Of bent u gelijk zelf een galerie gestart?
Ik heb vrij plots besloten om in de galerie van mijn vader te gaan werken. Mijn vader werd ziek, en één jaar voor zijn overlijden ben ik gestopt met mijn studie en mee gaan helpen in de galerie met als doel deze uiteindelijk over te nemen. Toen mijn vader vervolgens in 1990 overleed, heb ik de galerie doorgezet.
In 1998 richtte ik DS Contemporary op, met als doel om de jonge kunstenaars in Nederland een kans te geven voor een groot publiek te exposeren. Het is nog altijd mijn streven om nieuwe kunst een plek te bieden in de galerie. De focus van de collectie is in de loop der jaren verschoven, naar moderne en hedendaagse kunst. Daarnaast is mijn vrouw Gabriëlle Davidson sinds 2007 bij de galerie gekomen. Een paar jaar later hebben wij besloten om verder te gaan onder de naam SmithDavidson Gallery.
Hoe zou u het profiel van uw galerie willen omschrijven?
De collectie is heel divers en omvat kunst van alle continenten. Waar mijn vader ooit begonnen is met negentiende-eeuwse Nederlandse schilderkunst, focussen wij ons op moderne en hedendaagse kunst met daarbij een specialisatie in Australische Aboriginal kunst. Ik geloof in de kracht van visuele kunst, het beeld moet voor zich kunnen spreken; er moet kracht in het werk zitten en degene die het kunstwerk bekijkt moet getriggerd worden om door te vragen en verder te kijken. Daarnaast werken we altijd met kunstenaars die werken maken die spannend, krachtig en vernieuwend zijn, om zo een breed en uitdagend aanbod te creëren voor onze klanten. We werken graag met zowel gevestigde als beginnende kunstenaars waar wij potentie in zien. Ook deze kunstenaars bieden wij graag een plek in onze galerie.
Wat vindt u het mooiste aspect van het vak galeriehouder?
Het opbouwen van langdurige relaties. Dit geldt zowel voor onze klanten – waarvan veel ook goede vrienden zijn geworden – als voor de relatie met onze kunstenaars, die we intensief begeleiden in hun ontwikkeling. Het blijft altijd heel bijzonder om nieuwe kunstenaars te ontdekken.
Met welke galeries voelt u zich nationaal/internationaal verwant?
SmithDavidson Gallery is uniek binnen Nederland door ons internationale profiel en onze vestigingen in de Verenigde Staten en Mexico. Daarnaast hechten we ook veel waarde aan langdurige samenwerkingen, zowel met de kunstenaars die wij vertegenwoordigen als wel met andere galeries. Zo hebben we goede samenwerkingen met galeries in Venetië, Sydney en Marbella.
In een ideale wereld: welke kunstenaar zou u het allerliefst vertegenwoordigen?
Leonardo da Vinci. Hij was zijn tijd ver vooruit. Een heel intrigerende figuur.
Wat is er veranderd in de kunstwereld sinds u uw eerste stappen zette?
In de afgelopen 32 jaar? Ik zou zeggen dat alles is veranderd. Toen ik begon, was ik negentien jaar oud en kocht ik vrijwel alles op veilingen in binnen- en buitenland. Er was geen internet, dus de kunstwereld was vele malen kleiner. De manier waarop ik vroeger zaken deed, is tegenwoordig niet meer mogelijk. Ik had geen groots plan voor wat er met de galerij zou gebeuren, het ging gewoon vanzelf.
Toen mijn interesse begon te verschuiven, kwam ik in aanraking met nieuwe kunststromingen en ontmoette ik hedendaagse kunstenaars die ik graag wilde promoten. Daardoor veranderde de focus in de galerie vanzelf mee. Voor mij werd dit een natuurlijke ontwikkeling, iets dat tegenwoordig niet zo makkelijk meer kan. Tegenwoordig is alles veel professioneler, zakelijker en zeker ook harder geworden. Je kan niet makkelijk zonder plan iets van de grond krijgen, moet steviger in je schoenen staan en goed weten wat je wilt bereiken.
Daarnaast denk ik dat de kunstwereld een stuk toegankelijker is geworden. Iedereen kan alles gemakkelijk op internet opzoeken en daardoor kun je als galerie makkelijker je doelgroep bereiken. Onze doelgroep is ook erg veranderd over de jaren heen. Men koopt veel gemakkelijker online kunst waardoor de internationale markt enorm is gegroeid, met ook een grote influx van steeds meer jonge mensen.
Wat/wie verzamelt u zelf?
Ik heb de afgelopen jaren veel verschillende werken verzameld, maar het grootste deel van onze kunstverzameling bestaat uit Australische Aboriginal kunst. De passie voor deze kunst is ontstaan toen mijn vrouw en ik in 2006 een reis naar Australië maakten en daar in aanraking kwamen met deze bijzondere kunststroming. In totaal kochten wij gedurende deze reis veertien prachtige kunstwerken voor onze privécollectie en nu, zestien jaar later, is onze collectie behoorlijk uitgebreid. Het vervult me met trots om te zien wat mijn vrouw en ik in de loop der jaren bereikt en verzameld hebben, en ik kijk er echt naar uit om deze collectie de komende vijftien jaar met al onze passie uit te breiden.
Heeft Corona uw denken over de kunstwereld beïnvloed?
Het denken niet, maar de manier van handelen wel. Logischerwijs is de online presentatie veel belangrijker geworden, en doordat reizen onmogelijk was, hadden we meer kans en tijd om nieuwe ontwikkelingen daarbinnen vorm te geven. De verhouding tussen galerie exposities, online presentatie en de internationale kunstbeurzen is iets dat we heel duidelijk tegen het licht houden als onderdeel van de strategie, waarbij we ook heel goed kijken op welke plekken we fysiek aanwezig willen zijn. In dit verband is het ook leuk om nu te kunnen vermelden dat we vanaf 1 september voor twee maanden een galerie zullen hebben in het kunsthart van New York: Chelsea.